4P60
Cupiditas quæ oritur ex lætitia vel tristitia quæ ad unam vel ad aliquot, non autem ad omnes corporis partes refertur, rationem utilitatis totius hominis non habet.
De Begeerte, die uit blijschap of droefheit spruit, de welke tot een, of tot enige, en niet tot alle de delen des lighaams toegepast word, heeft geen opzicht tot nuttigheit van de ehelemensch.
Desire arising from a pleasure or pain, that is not attributable to the whole body, but only to one or certain parts thereof, is without utility in respect to a man as a whole.
No explicitly cited ancestors.
No explicitly cited descendants.
Ponatur exempli gratia corporis pars A vi alicujus causæ externæ ita corroborari ut reliquis prævaleat (per propositionem 6 hujus); hæc pars vires suas amittere propterea non conabitur ut reliquæ corporis partes suo fungantur officio. Deberet enim vim seu potentiam habere vires suas amittendi, quod (per propositionem 6 partis III) est absurdum. Conabitur itaque illa pars et consequenter (per propositiones 7 et 12 partis III) mens etiam illum statum conservare adeoque cupiditas quæ ex tali affectu lætitiæ oritur, rationem totius non habet. Quod si contra supponatur pars A cœrceri ut reliquæ prævaleant, eodem modo demonstratur quod nec cupiditas quæ ex tristitia oritur, rationem totius habeat. Q.E.D.
Men stel, tot een voorbeelt, dat het deel des lighaams A door de kracht van enige uitwendige oorzaak in dier voegen versterkt word, dat het d' anderen in kracht overtreft; volgens de zeste Voor---stelling van dit deel. Dit deel zal echter niet pogen zijn krachten daarom te verliezen, op dat d' andere delen des lighaams hun dienst zouden bedienen: want het zou kracht, of vermogen van zijn krachten te verliezen moeten hebben; 't welk (volgens de zeste Voorstelling van 't darde deel) ongerijmt is. Dit deel dan, en by gevolg (volgens de zevende en twaalfde Voorstelling van't darde deel) ook de ziel, zal pogen die staat te behouden: dieshalven, de begeerte, die uit zodanige hartstocht van blijschap spruit, heeft geen opzicht tot het geheel. Maar indien men, in tegendeel, onderstelt dat het deel A in dier voegen ingetoomt en geprangt word, dat d' anderen d' overhant hebben, zo word op de zelfde wijze betoogt, dat ook de begeerte, die uit droefheit spruit, geen opzicht tot het geheel heeft; gelijk voorgestelt is.
Let it be assumed, for instance, that A, a part of a body, is so strengthened by some external cause, that it prevails over the remaining parts (IV. vi.). This part will not endeavour to do away with its own powers, in order that the other parts of the body may perform its office; for this it would be necessary for it to have a force or power of doing away with its own powers, which (III. vi.) is absurd. The said part, and, consequently, the mind also, will endeavour to preserve its condition. Wherefore desire arising from a pleasure of the kind aforesaid has no utility in reference to a man as a whole. If it be assumed, on the other hand, that the part, A, be checked so that the remaining parts prevail, it may be proved in the same manner that desire arising from pain has no utility in respect to a man as a whole. Q.E.D.
No explicitly cited descendants.
Cum itaque lætitia plerumque (per scholium propositionis 44 hujus) ad unam corporis partem referatur, cupimus ergo plerumque nostrum esse conservare nulla habita ratione integræ nostræ valetudinis : ad quod accedit quod cupiditates quibus maxime tenemur (per corollarium propositionis 9 hujus) temporis tantum præsentis, non autem futuri habent rationem.
Dewijl dan de blijschap deurgaans (volgens het Byvoegsel van de vierënveertigste Voorstelling in dit deel) tot een enig gedeelte des lighaams toegepast word, zo begeren wy deurgaans onz wezen te behouden, zonder enige opzicht op onze gehele gezontheit te hebben; daar noch bykoomt dat de begeerten, daar wy meest aan gebonden zijn, (volgens de Toegift van de negende Voorstelling in dit deel) alleenlijk op de tegenwoordige, en niet op de toekomende tijt opzicht hebben.
As pleasure is generally (IV. xliv. note) attributed to one part of the body, we generally desire to preserve our being with out taking into consideration our health as a whole: to which it may be added, that the desires which have most hold over us (IV. ix.) take account of the present and not of the future.
No explicitly cited descendants.