4P26
Quicquid ex ratione conamur, nihil aliud est quam intelligere nec mens quatenus ratione utitur, aliud sibi utile esse judicat nisi id quod ad intelligendum conducit.
Al'tgeen dat wy uit de reden pogen, is niets anders, dan verstaan: en de ziel, voor zo veel zy de reden gebruikt, oordeelt niets anders nut voor zich te wezen, dan dit, 't welk tot verstaan dienstig is.
Whatsoever we endeavour in obedience to reason is nothing further than to understand; neither does the mind, in so far as it makes use of reason, judge anything to be useful to it, save such things as are conducive to understanding.
No explicitly cited ancestors.
Conatus sese conservandi nihil est præter ipsius rei essentiam (per propositionem 7 partis III) quæ quatenus talis existit, vim habere concipitur ad perseverandum in existendo (per propositionem 6 partis III) et ea agendum quæ ex data sua natura necessario sequuntur (vide definitionem appetitus in scholio propositionis 9 partis III). At rationis essentia nihil aliud est quam mens nostra quatenus clare et distincte intelligit (vide ejus definitionem in II scholio propositionis 40 partis II). Ergo (per propositionem 40 partis II) quicquid ex ratione conamur, nihil aliud est quam intelligere. Deinde quoniam hic mentis conatus quo mens quatenus ratiocinatur suum esse conatur conservare, nihil aliud est quam intelligere (per primam partem hujus) est ergo hic intelligendi conatus (per corollarium propositionis 22 hujus) primum et unicum virtutis fundamentum nec alicujus finis causa (per propositionem 25 hujus) res intelligere conabimur sed contra mens quatenus ratiocinatur nihil sibi bonum esse concipere poterit nisi id quod ad intelligendum conducit (per definitionem 1 hujus). Q.E.D.
De poging van zich zelf te behouden is niets, dan de wezentheit van de zaak zelve, (volgens de zevende Voorstelling van het darde deel) de welke, voor zo veel zy zodanig is, bevat word macht te hebben tot te volharden in wezentlijk te zijn, (volgens de zeste Voorstelling van het darde deel) en tot die dingen te doen, de welken uit hun gestelde natuur nootzakelijk volgen. (Bezie hier af de Bepaling van de lust 't Byvoegsel van de negende Voostèlling in het darde deel. Maar de wezentheit der reden is niets anders, dan onze ziel, voor zo veel zy klarelijk en onderscheidelijk verstaat: (bezie der zelfder Bepaling in het tweede Byvoegsel van de veertigste Voorstelling in het tweede deel) dieshalven, (volgens de veertigste--Voorstelling in het tweede deel) al 't geen, dat wy uit reden pogen, is niets anders, dan verstaan. Wijders, dewijl deze poging der ziel, daar door de ziel, voor zo veel zy redeneert, haar wezen poogt te behouden, niets anders is, dan verstaan, (volgens 't eerste deel hier af) zo is deze poging van te verstaan (volgens de Toegift van de tweeëntwintigste Voorstelling in dit deel) d'eerste en enige grontvest des deuchts; en wy zullen niet om enig einde (volgens de vijfëntwintigste Voorstelling van dit deel) de zaken pogen te verstaan: maar in tegendeel, de ziel, voor zo veel zy redeneert, zal niet konnen bevatten dat iets goet voor haar is, als het geen, dat tot verstaan dienstig is; volgens d' eerste Bepaling in dit deel) 't welk te betogen stond.
The effort for self--preservation is nothing else but the essence of the thing in question (III. vii.), which, in so far as it exists such as it is, is conceived to have force for continuing in existence (III. vi.) and doing such things as necessarily follow from its given nature (see the Def. of Appetite, III. ix. note). But the essence of reason is nought else but our mind, in so far as it clearly and distinctly understands (see the definition in II. xl. note. ii.); therefore (II. xl.) whatsoever we endeavour in obedience to reason is nothing else but to understand. Again, since this effort of the mind wherewith the mind endeavours, in so far as it reasons, to preserve its own being is nothing else but understanding; this effort at understanding is (IV. xxii. Coroll.) the first and single basis of virtue, nor shall we endeavour to understand things for the sake of any ulterior object (IV. xxv.); on the other hand, the mind, in so far as it reasons, will not be able to conceive any good for itself, save such things as are conducive to understanding.
No explicitly cited descendants.