3P42
Qui in aliquem amore aut spe gloriæ motus beneficium contulit, contristabitur si viderit beneficium ingrato animo accipi.
De geen, die, door liefde, of door hoop van roem bewogen, aan iemant weldaat heeft gedaan, zal bedroeft worden, zo hy ziet dat de weldaat met een ondankbaar gemoed ontfangen word.
He who has conferred a benefit on anyone from motives of love or honour will feel pain, if he sees that the benefit is received without gratitude.
No explicitly cited ancestors.
Qui rem aliquam sibi similem amat, conatur quantum potest efficere ut ab ipsa contra ametur (per propositionem 33 hujus). Qui igitur præ amore in aliquem beneficium contulit, id facit desiderio quo tenetur ut contra ametur hoc est (per propositionem 34 hujus) spe gloriæ sive (per scholium propositionis 30 hujus) lætitiæ adeoque (per propositionem 12 hujus) hanc gloriæ causam quantum potest imaginari sive ut actu existentem contemplari conabitur. At (per hypothesin) aliud imaginatur quod ejusdem causæ existentiam secludit : ergo (per propositionem 19 hujus) eo ipso contristabitur. Q.E.D.
De geen, die enig ding, hem gelijk, bemint, poogt, zo veel als hem mogelijk is, dat het zelfde hem weêr bemint; volgens de drieëndartigste Voorstelling van dit deel. De geen dan, die, uit oorzaak van liefde, aan iemant weldaat bewijst, doet zulks uit verlangen 't welk hy heeft van weêr bemint te worden; dat is (volgens de vierëndartigste Voorstelling van dit deel) door hoop van roem, of (volgens het Byvoegsel van de dartigste Voorstelling van dit deel) van blijschap; en dieshalven (volgens de twaalfde Voorstelling in dit deel) zal hy pogen deze oorzaak van roem, zo veel als hy kan, zich in te beelden, of, als dadelijk wezentlijk zijnde, t' aanschouwen: maar (volgens d' onderstelling) hy beeld zich iets anders in; 't welk de wezentlijkheit van de zelfde zaak uitsluit: dieshalven zal hy (volgens de negentiende Voorstelling van dit deel) daaröm bedroeft worden: 't welk te betogen stond.
When a man loves something similar to himself, he endeavours, as far as he can, to bring it about that he should be loved thereby in return (III. xxxiii.). Therefore he who has conferred a benefit confers it in obedience to the desire, which he feels of being loved in return; that is (III. xxxiv.) from the hope of honour or (III. xxx. note) pleasure; hence he will endeavour, as far as he can, to conceive this cause of honour, or to regard it as actually existing. But, by the hypothesis, he conceives something else, which excludes the existence of the said cause of honour: wherefore he will thereat feel pain (III. xix.). Q.E.D.
No explicitly cited descendants.