3P29
Nos id omne etiam agere conabimur quod homines cum lætitia aspicere imaginamur et contra id agere aversabimur quod homines aversari imaginamur.
Wy zullen ook pogen al 't geen te doen, 't welk, gelijk wy ons inbeelden, de menschen met blijschap aanschouwen; en, in tegendeel, zy zullen een afkeer hebben van het geen te doen, van 't welk de menschen, gelijk wy ons inbeelden, een afkeer hebben.
We shall also endeavour to do whatsoever we conceive men⁶ to regard with pleasure, and contrariwise we shall shrink from doing that which we conceive men to shrink from.
No explicitly cited ancestors.
Ex eo quod imaginamur homines aliquid amare vel odio habere, nos idem amabimus vel odio habebimus (per propositionem 27 hujus) hoc est (per scholium propositionis 13 hujus) eo ipso ejus rei præsentia lætabimur vel contristabimur adeoque (per præcedentem propositionem) id omne quod homines amare sive cum lætitia aspicere imaginamur, conabimur agere &c. Q.E.D.
Hier uit, dat wy ons inbeelden dat de menschen iets beminnen, of haten, zullen wy het zelfde beminnen, of haten; (volgens de zevenentwintigste Voorstelling in dit deel) dat is, (volgens het Byvoegsel van de dartiende Voorstelling in dit deel) daar door zelfs zullen wy ons over de tegenwoordigheit van die zaak of verblijden, of bedroeven: en dieshalven (volgens de voorgaande Voorstelling) zullen wy pogen al 't geen te doen, 't welk, gelijk wy ons inbeelden, de menschen beminnen, of met blijschap aanschouwen, enz. gelijk te betogen stond.
From the fact of imagining, that men love or hate anything, we shall love or hate the same thing (III. xxvii.). That is (III. xiii. note), from this mere fact we shall feel pleasure or pain at the thing's presence. And so we shall endeavour to do whatsoever we conceive men to love or regard with pleasure, etc. Q.E.D.
No explicitly cited descendants.
Hic conatus aliquid agendi et etiam omittendi ea sola de causa ut hominibus placeamus, vocatur ambitio præsertim quando adeo impense vulgo placere conamur ut cum nostro aut alterius damno quædam agamus vel omittamus; alias humanitas appellari solet. Deinde lætitiam qua alterius actionem qua nos conatus est delectari, imaginamur, laudem voco; tristitiam vero qua contra ejusdem actionem aversamur, vituperium voco.
Deze poging van iets te doen, en ook van iets na te laten, alleenlijk daarom, op dat wy aangenaam aan de menschen zouden wezen, word roemzucht genoemt; voornamelijk als wy zo gratiglijk pogen het gemeen volk te behagen, dat wy, met onze, of eens anders schade, enige dingen pogen te doen, of na te laten: andersins heeft zy gemenelijk de naam van heusheit Wijders, ik noem die blijschap lof, met de welke wy ons de doening van een ander inbeelden, daar meê hy gepoogt heeft ons te verheugen, en in tegendeel lafter die droefheit, daar door wy een afkeer van zijn bedrijf hebben.
This endeavour to do a thing or leave it undone, solely in order to please men, we call ambition, especially when we so eagerly endeavour to please the vulgar, that we do or omit certain things to our own or another's hurt: in other cases it is generally called kindliness. Furthermore I give the name of praise to the pleasure, with which we conceive the action of another, whereby he has endeavoured to please us; but of blame to the pain wherewith we feel aversion to his action.
No explicitly cited ancestors.