2P46
Cognitio æternæ et infinitæ essentiæ Dei quam unaquæque idea involvit, est adæquata et perfecta
De kennis van Gods eeuwige en onëindige wezentheit, die van yder denkbeelt ingesloten word, is evenmatig en volmaakt.
The knowledge of the eternal and infinite essence of God which every idea involves is adequate and perfect.
No explicitly cited ancestors.
Demonstratio præcedentis propositionis universalis est et sive res ut pars sive ut totum consideretur, ejus idea sive totius sit sive partis (per propositionem præcedentem) Dei æternam et infinitam essentiam involvet. Quare id quod cognitionem æternæ et infinitæ essentiæ Dei dat, omnibus commune et æque in parte ac in toto est adeoque (per propositionem 38 hujus) erit hæc cognitio adæquata. Q.E.D.
De betoging van de voorgaande Voorstelling is algemeen; en 't zy een zaak als een deel, of als een geheel aangemerkt word, haar denkbeelt, het zy van 't geheel, of van 't deel, zal (volgens de voorgaande Voorstelling) Gods eeuwige en onëindige wezentheit insluiten. Dieshalven, het geen, dat de kennis van Gods eeuwige en onëindige wezentheit geeft, is aan alle dingen gemeen, en zo wel in 't deel, als in 't geheel; in voegen dat (volgens d' achtëndartigste Voorstelling van dit deel) deze kennis evenmatig moet wezen; 't welk te betogen stond.
The proof of the last proposition is universal; and whether a thing be considered as a part or a whole, the idea thereof, whether of the whole or of a part (by the last Prop.), will involve God's eternal and infinite essence. Wherefore, that, which gives knowledge of the eternal and infinite essence of God, is common to all, and is equally in the part and in the whole; therefore (II. xxxviii.) this knowledge will be adequate. Q.E.D.
No explicitly cited descendants.