2P20
Mentis humanæ datur etiam in Deo idea sive cognitio quæ in Deo eodem modo sequitur et ad Deum eodem modo refertur ac idea sive cognitio corporis humani.
In God is ook het denkbeelt, of de kennis van de menschelijke ziel, die in God op de zelfde wijze volgt, en op de zelfde wijze tot God betrokken en toegepast word, als het denkbeelt, of de kennis van 't menschelijk lighaam.
The idea or knowledge of the human mind is also in God, following in God in the same manner, and being referred to God in the same manner, as the idea or knowledge of the human body.
No explicitly cited ancestors.
Cogitatio attributum Dei est (per propositionem 1 hujus) adeoque (per propositionem 3 hujus) tam ejus quam omnium ejus affectionum et consequenter (per propositionem 11 hujus) mentis etiam humanæ debet necessario in Deo dari idea. Deinde hæc mentis idea sive cognitio non sequitur in Deo dari quatenus infinitus sed quatenus alia rei singularis idea affectus est (per propositionem 9 hujus). Sed ordo et connexio idearum idem est ac ordo et connexio causarum (per propositionem 7 hujus); sequitur ergo hæc mentis idea sive cognitio in Deo et ad Deum eodem modo refertur ac idea sive cognitio corporis. Q.E.D.
De denking is (volgens d' eerste Voorstelling van dit deel) een toeëigening van God: en dieshalven (volgens de darde Voorstelling van dit deel) moet 'er nootzakelijk in God een denkbeelt zo wel van de denking, als van alle zijn aandoeningen, en by gevolg ook van de menschelijke ziel, wezen. Wijders, dit denkbeelt, of deze kennis van de menschelijke ziel volgt niet in God, voor zo veel hy onëindig, maar voor zo veel hy met een ander denkbeelt van een bezondere zaak aangedaan is: (volgens de negende Voorstelling van dit deel) maar d' ordening en samenknoping der denkbeelden is de zelfde, als d' ordening en samenknoping der dingen; (volgens de zevende Voorstelling van dit deel) zo volgt dan dat dit denkbeelt, of deze kennis van de ziel in God is, en tot God op de zelfde wijze, als het denkbeelt, of de kennis van 't lighaam, betrokken en toegepast word; gelijk te betogen stond.
Thought is an attribute of God (II. i.); therefore (II. iii.) there must necessarily be in God the idea both of thought itself and of all its modifications, consequently also of the human mind (II. xi.). Further, this idea or knowledge of the mind does not follow from God, in so far as he is infinite, but in so far as he is affected by another idea of an individual thing (II. ix.). But (II. vii.) the order and connection of ideas is the same as the order and connection of causes; therefore this idea or knowledge of the mind is in God and is referred to God, in the same manner as the idea or knowledge of the body. Q.E.D.