2L6
Si corpora quædam individuum componentia motum quem versus unam partem habent,aliam versus flectere cogantur at ita ut motus suos continuare possint atque invicem eadem qua antea ratione communicare, retinebit itidem individuum suam naturam absque ulla formæ mutatione.
Indien enige lighamen, die een ondeelig te zamen zetten, gedwongen woorden de beweging, die zy naar d' een zijde hadden, naar een ander te keren, doch in dier voegen, dat zy in hun voorgaande beweging konnen volharden, en de zelfde, gelijk te voren, aan malkander meêdeelen, zo zal desgelijks het ondeelig, zonder enige verändering van vorm, zijn natuur behouden.
If certain bodies composing an individual be compelled to change the motion, which they have in one direction, for motion in another direction, but in such a manner, that they be able to continue their motions and their mutual communication in the same relations as before, the individual will retain its own nature without any change of its actuality.
No explicitly cited ancestors.
No explicitly cited descendants.
Per se patet. Id enim omne retinere supponitur quod in ejusdem definitione formam ipsius constituere diximus.
Dit blijkt door zich: want men onderstelt dat het al 't geen behoud, 't welk, gelijk wy gezegt hebben, in des zelfs Bepaling zijn vorm stelt. Bezie de Bepaling voor 't vierde Voorbewijs.
This proposition is self--evident, for the individual is supposed to retain all that, which, in its definition, we spoke of as its actual being.
No explicitly cited descendants.